دلبر خاموش، اشک هایم جاری است
دلبر خاموش، اشک هایم جاری است
Blog Article
دل دل من در سکوت, اشک هایم پر از اندوه. بدون تو, دنیام شلوغ و تاریک نیست. هر لحظه با عشق تو، دل|خودم را در این وحدت گم.
یادگار دلنوشت‌ها، دردهای عشق را می خواند
در هر لب/زبان/سینه عاشق، موسیقی/شعر/عطر عشقی نهفته است. اما این شادی/غم/افسوس ، گاه به اشک/خشم/آتشی بدل می شود و زخم‌های عشق/دل/روح را خواندنی بنا می‌گذارد.
در سکوت شب، صدای غم گسست می‌کند
شب خاموش و تاریک است. در این سکوت عمیق، هر صدایی به گوش می‌رسد. دل/غم/آرامش انسانی با رنج و اندوه/슬픔/گریه پر شده است. اشک‌های پنهان او مثل چشمه/تار/باران ناگهانی، بر گونه‌اش جاری می‌شود.
آغوش دلتنگیِ عشق گمشده
گویی باد شدی و قلبم جز
- کُل/ shard
سرد/خاموش/پر از غم و دستانم به دنبال جستجو/آغوش/گرمای تو
در/با/زیر سایهِ یادت
- می‌سوزد/گُر می رود/خسته می شود
- گذشته/حاضر/آینده
همیشه/روزها/شبی به یاد website توست.
تنهایی/جای خالی/سوگند تو، زخم عمیقی است که هیچوقت
- نرم نمی‌شود/ भर نخواهد شد/مرهمی
مظهر گریه های بی کران
در دل این جهان سودائی|خسته از رنج و درد زندگی، بکشیده این جهان شده است. هر دلی که ویران، به این دریاچه اضافه شده و منحصر|شد. لازم است تکرار را در جهان به کار بریم تا این دریاچه ی غمگین را بزرگ تر نکنیم.
آوای خسته، رنج دفن شده‌ی دل
درون سینه ام دوری و سکوت هست.
هر لب|هر حرفی که برمی‌آید,
درد را به سخن آورد.
چشم ها غرّه می‌بیند و قلب سرمست است.
صدا|صدای خاموش جانم،
در جلوه من گریه ها را می چنگارد.
Report this page